Informatie
Links
Contact
De terugbeltijden zijn: maandag t/m donderdag van 8.30 uur tot 17.00 uur vrijdag 8.30 uur tot 13.00 uur
Wat is keratoconus?
Keratoconus is een voortschrijdende hoornvliesaandoening, waarbij het hoornvlies steeds dunner wordt en de welving van het hoornvlies kegelvormig. Normaal gesproken heeft het hoornvlies de welving van een kogel. Omdat voor een goede visuele functie de kwaliteit en gelijkmatigheid van het hoornvlies bepalend zijn, neemt deze functie door keratoconus af.
- Ca. 1 op de 1.000 – 2.000 personen lijdt aan keratoconus.
- In Europa komt keratoconus het meest voor in de leeftijd tussen 18 en 25 jaar. Patiënten klagen erover, dat zij ondanks een bril, steeds slechter gaan zien.
Symptomen van keratoconus
Een van de eerste symptomen van een keratoconus is het regelmatig opnieuw moeten aanpassen van de brilsterkte en een constante verandering van de kromming van het hoornvlies. Vaak wordt dit eerst alleen aan een oog waargenomen. Een vroegtijdige diagnose in het beginstadium is alleen mogelijk met een driedimensionale weergave van het hoornvlies.
Het gezonde hoornvlies
- een analyse van het hoornvliesoppervlak,
- een analyse van de achterkant van het hoornvlies,
- een analyse van de dikte van het hoornvlies en
- eventueel nog een telling van de hoornvliescellen.
Pas in een later stadium zijn er op het hoornvlies veranderingen te zien (Kayser-Fleischer ring en lijnen van Vogt), die een oogarts ook met conventionele diagnostiek kan diagnosticeren.
Keractoconus
Keractoconus in een gevorderd stadium
In een gevorderd stadium kan men een keratoconus met het blote oog zien. Bij een hoornvliesoedeem (ophoping van vocht in het hoornvlies), is sprake van een acute keratoconus. Deze geneest met de vorming van littekens na drie tot vier maanden.
Lees meer
Keratoconus – Behandeling
Keratoconus is een voortschrijdende ziekte aan het hoornvlies, waardoor dit steeds dunner wordt en een kegelvormige welving krijgt.
Hoornvlies
De noodzaak voor een behandeling van het hoornvlies kan verschillende oorzaken hebben. Behalve opgelopen beschadigingen met daardoor ontstane hoornvlieslidtekens kunnen er ook hoornvliesdystrofieën optreden.